Marcelino chleb i wino (1955) Vider • Cały Film • Online

7.2

254Ocen

1955

1h 31m

Dramat

Za dużo reklam? Zarejestruj się i wypróbuj nasze konto premium

Pewnego dnia jeden z mnichów otwierając bramę klasztorną znajduje niemowlę chłopca. Początkowo mnisi ochrzciwszy chłopca i zatrzymując go w klasztorze podejmują próby odnalezienia matki, która jak ostatecznie ustalają nie żyje. Następnie rozważają możliwość oddania go pod opiekę jakiejś dobrej rodzinie. Nie mogąc znaleźć nikogo odpowiedniego decydują ostatecznie o zaopiekowaniu się nim i pozostawieniu go w klasztorze. Po kilku latach Marcelino wyrasta na rezolutnego, lecz psotnego chłopca, nad którego wybrykami chcąc zapanować jeden z mnichów mówi chłopcu, żeby nie wchodził na strych strasząc go dużym człowiekiem, który tam rzekomo jest i go zabierze na zawsze, jeśli ten pokusi się tam wejść.

Oceń film

Ocena: 7 Liczba głosów: 254

Udostępnij

Marcelino chleb i wino Recenzje

KubaMANIA1
|3 godziny temu
ma swój klimacik ale zakończenie to takie zj@##ne że masakra
HorrorLover
|3 dni temu
Film po skandynawsku oszczędny, akcja ciekawie prowadzona, bardzo dobra gra aktorska. Polecam bardziej ambitnym widzom. Gimbaza lepiej niech sobie daruje.
GrooveGazer
|3 dni temu
ok wyjaśnij mi dlaczego ten film jest tak dobrze oceniany? Niby spoko efekty i fajny plot twist ale no bez przesady bo du$# nie urywa;/
AlphaAnimator
|4 dni temu
momentami spoko i w sumie mój ulubiony z tej serii
EdiHejka
|4 dni temu
Udowadnia, że nawet krótkie formy mogą wciągnąć i zaciekawić.
ClassicCinema
|4 dni temu
Mógł być krótszy, trochę się ciągnęło
Bluedreams13
|6 dni temu
Zawsze się go dobrze ogląda. Uwielbiam wszystko od Koch Media
SerialSniper
|6 dni temu
Dla mnie to trochę nuda, sorry 🤫
Ms_Paulla
|9 dni temu
Poleciłbym tacie on lubi takie mocne akcenty ale ja odpadam dla mnie too macz
MatPat
|11 dni temu
Jezu tyle szukania jakiejś normalnej stronki za darmo i wreszcie mam to. Ale opłaca się zarejestrować żeby bez reklam było!
ChillSeries
|12 dni temu
znajomi polecali a ja znowu jak głupia nie posłuchałam swojego głosu rozsądku